ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ…Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ Η «ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΡΩΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ»
Με αφορμή μια μαύρη επέτειο…Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η «διακήρυξη ενάντια στον Ρωσικό Κόσμο»
Ακούστε το άρθρο:
Με αφορμή την επέτειο πριν λίγες μέρες για τα δύο χρόνια από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, επιχειρείται εδώ μια σύντομη συζήτηση για τη στάση που οφείλει να τηρεί ο χριστιανός έναντι του πολέμου γενικά, όπως επίσης και για τον ρόλο που παίζει το έθνος, η εθνική ιδεολογία στη διαμόρφωση της εκκλησιαστικής ταυτότητας.
Μια προσεκτική μελέτη της βιβλικής, πατερικής και σύγχρονης θεολογικής γραμματείας, θα δείξει ότι δεν υπάρχει σαφής, ενιαία ή πάντοτε ξεκάθαρη στάση των Ορθοδόξων στοχαστών έναντι του πολέμου και της εμπλοκής σε ένοπλη σύγκρουση, αν και πάντοτε η «ειρήνη του Θεού» θεωρείται ως η ιδεώδης κατάσταση για την οποία έχουν κληθεί να εργαστούν οι χριστιανοί καθοδόν προς τη Βασιλεία. Αν και σαφώς πριν την Κωνσταντίνεια στροφή, το ιδεώδες της ειρήνης (με την έννοια του ειρηνισμού/πασιφισμού) φαίνεται να κυριαρχεί σχεδόν καθολικά (πως άλλωστε θα γινόταν διαφορετικά, καθώς και μόνον η είσοδος λ.χ. ενός χριστιανού στον στρατό εθεωρείτο απορριπτέα, καθώς συνοδευόταν και με παγανιστικές λατρευτικές δεσμεύσεις), με την επικράτηση του Χριστιανισμού, η απόλυτη αυτή στάση αρχίζει να μετριάζεται. Αν και επ’ ουδενί δεν ενθαρρύνεται η εμπλοκή σε ένοπλη σύγκρουση ειδικά μάλιστα σε επιθετικούς πολέμους, οι χριστιανοί θεωρούνται «πατριώτες» (βλ. Ωριγένης) και οφείλουν κατεξοχήν με την προσευχή τους να δέονται για την επικράτηση του χριστιανικού πλέον, στρατού έναντι των κάθε λογής επιβουλών. Είναι προφανής στην εξέλιξη αυτή μια υποχώρηση της εσχατολογικής προσδοκίας, στον βαθμό που από «παρεπίδημοι» στον κόσμο τούτο, οι χριστιανοί αρχίζουν να …ριζώνουν για τα καλά.
Διαβάστε όλο το άρθρο ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ…Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ Η «ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΡΩΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ»